Historia Kamienicy przy ul. Gołębiej 5
Początki kamienicy przy ul. Gołębiej 5 sięgają końca XIII w. Świadczą o tym odkryte podczas ostatnich prac konserwatorskich kamienne wątki. Prace te ujawniły szereg zmian jakie na przestrzeni wieków zachodziły w jej zabudowie. W wyremontowanych piwnicach można zobaczyć fragmenty murów i belek z XIII, XIV i XV w., piętnastowieczny portal , sklepienie i okiennice z XV i XVI w., czy osiemnastowieczne kamienne filary oraz arkady.
Kamienica przy ulicy Gołębiej 5 znana jest w Krakowie jako kamienica Mohrów. Nabył ją po pożarze w 1850 r. ceniony lekarz miejski Michał Edward Mohhr, uczestnik Wiosny Ludów i członek Gwardii Narodowej. To właśnie jemu kamienica zawdzięcza obecny wygląd. Michał Mohr gruntownie przebudował budynek, w którym zamieszkał wraz z rodziną w 1861 r., a w 1863 r. udostępnił mieszkanie dla rannych powstańców styczniowych. Po śmierci żony, prowadzeniem domu zajęła się jego córka Aleksandra Kietlińska, autorka Pamiętników, w których opisywała życie społeczne i towarzyskie Krakowa.
W 1867 r. rodzina Mohrów zdecydowała wynająć część pomieszczeń w kamienicy. Do jednego z mieszkań wprowadził się wówczas hrabia Stanisław Tarnowski, ceniony historyk literatury, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po jego wyprowadzce zamieszkał w nim, wraz z rodziną, brat profesora Jan.
Oprócz Tarnowskich, kamienicę przy Gołębiej 5 zamieszkiwała też inna rodzina szlachecka – Stojowscy. Pierwszymi lokatorami byli Maria z Bogdańskich Stojowska i jej mąż Alfred. Łączyła ich przyjaźń z kompozytorem Władysławem Żeleńskim i wybitnym pianistą Ignacym Janem Paderewskim, którzy często u nich bywali. Co więcej uczyli oni ich syna Zygmunta, który w późniejszych latach jako pianista i kompozytor zdobył wielka sławę w USA. Po wyprowadzeniu się w 1887 r. rodziny Tarnowskich Władysław Żeleński zamieszkał przy Gołębiej 5. Maria Stojowska odkupiła kamienice i urządziła w niej salon muzyczny, gdzie znani i cenieni muzycy interpretowali utwory jej syna. Bywały w nim międzynarodowe sławy tj.: Anton Rubenstein, Józef Hofmann, Maurycy Rosenthal i Hans von Bülow.
W 1880 r. w kamienicy zamieszkał Kalikst Horoch, powstaniec listopadowy, kawaler złotego krzyża Virtuti Militari, założyciel Towarzystwa Opieki nad Weteranami z 1831 r. Towarzystwo to powstało w 1881 r. i swoją siedzibę przy Gołębiej 5 miało do roku 1906. Kalikst Horoch znany jest jako fundator granitowej płyty na krakowskim Rynku upamiętniającej miejsce przysięgi Tadeusza Kościuszko. W kamienicy tej mieszkał do swej śmierci – 30 października 1883 r.
W późniejszych latach w kamienicy mieszkał również Jerzy Mycielski, historyk sztuki, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, mecenas Muzeum Narodowego w Krakowie. Mycielski przyjaźnił się z wybitnymi malarzami m.in. z Jackiem Malczewskim.